زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

کفاره روزه (قرآن)





کفاره در شرع مقدس به عبادت خاصی اطلاق می‌شود که برای عقوبت افراد، سقوط عقوبت یا تخفیف در آن تعیین شده است.


۱ - کفاره ناتوان از روزه ماه رمضان



اطعام به مسکین (فدیه) در صورت طاقت فرسا بودن روزه ماه رمضان واجب است.
«یـایها الذین ءامنوا کتب علیکم الصیام... • ایامـا معدودت... وعلی الذین یطیقونه فدیة طعام مسکین...؛ ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد؛ تا پرهیزکار شوید• چند روز معدودی را (باید روزه بدارید!) و هر کس از شما بیمار یا مسافر باشد تعدادی از روزهای دیگر را (روزه بدارد) و بر کسانی که روزه برای آنها طاقت‌فرساست؛ (همچون بیماران مزمن، و پیرمردان و پیرزنان،) لازم است کفّاره بدهند: مسکینی را اطعام کنند؛ و کسی که کارِ خیری انجام دهد، برای او بهتر است؛ و روزه داشتن برای شما بهتر است اگر بدانید!». (امام صادق (علیه السلام) فرمودند: مراد از "الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ" کسانی هستند که به سن پیری رسیده و یا عطش فوق‌العاده دارند؛ اینها حق دارند روزه نگیرند و در برابر هر روز، یک مد طعام بدهند.مراد از یک مد طعام تقریباً ۷۵۰ گرم (یک چارک) است.

۲ - پانویس


 
۱. صاحب جواهر، محمد‌حسن بن باقر، جواهرالکلام، ج۳۳، ص۱۶۷.    
۲. موسوی خوانساری، احمد، جامع المدارک، ج۵، ص۲.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۱۸۳.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۱۸۴.    
۵. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۱۱۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۶۲۵.    


۳ - منبع



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «کفاره روزه»    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.